Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik vastbesloten alleen mooi houten speelgoed te kopen. HAHAHAHAAAA. Dat was een maniakale lach. Anyways, ik werd door schade en schande wijs en heb inmiddels best wat blitse, best bruikbare tips. Lees dan.

Foto: Krista van der Niet

Oké, maar eerst wil ik even wat zeer interessante dingen kwijt. Namelijk dingen over interieur en kinderen in het algemeen. Voor de mensen die daar geen zin in hebben: even doorscrollen naar benee en voor de mensen die daar wel zin in hebben; daar gaan we.

Gut gut, het is heus niet makkelijk er een fijn en mooi interieur op na te houden met twee kleine, drukke kinderen in huis. Vooral rondslingerend speelgoed is vaak een doorn in mijn (vermoeide) oog, en ook de levensduur van meubelen en andere producten is sinds de komst van de kinderen verminderd – understatement mensen, understatement. Bovendien zijn nu eenmaal niet alle items die we voor de kinderen hebben moeten aanschaffen bijster mooi. Men neme De Luieremmer. Oh my, toen ik me realiseerde dat er naast de zeer zorgvuldig uitgezochte bamboe commode ook een luieremmer zou komen te staan moest ik even rustig gaan zitten. Weliswaar bleken er best mooie emmers verkrijgbaar, zoals die van Ubbi en We-Too, maar laten we mekaar geen mietje noemen: in de basis is een luieremmer gewoon een emmer met poepluiers erin. Wat ik – noem me gek – geen bijster aantrekkelijk uitgangspunt vind voor een interieuraccessoire.

>> Bezig met het (her)inrichten van de baby- of kinderkamer? Check deze toffe wallpapers!

Toegegeven, verder was er in eerste instantie geen vuiltje aan de lucht. Sterker, de babykamer is natuurlijk gewoon alleen maar Heeeel Erg Leuk om in te mogen richten, volledig naar je eigen stijl en smaak bovendien. Tevens zijn kersverse baby’s meestal niet in bezit van kilo’s lelijk speelgoed en wrijven ze ook geen brokken klei in het tapijt. Nee, de shit is pas aan met een dreumes in huis. Dreumesen trekken nu eenmaal heeeel graag vazen en planten om, wat in mijn geval het einde van mijn twee toffe planten installaties op de grond betekende. Tevens is er altijd het risico dat ze van de trap vallen waardoor je waarschijnlijk nogal ontsierende traphekjes ophangt, én komt er met het verstrijken van de tijd als vanzelf meer (en lelijk) speelgoed in huis. Tuurlijk kun je een ‘houten speelgoed beleid’ afkondigen zoals ik hahahahaaaaaaa – hè, dat was weer die maniakale lach – maar believe me als ik zeg dat je uiteindelijk versoepelt en toch te maken krijgt met zaken als goedkope flutspelletjes met stempels van boerderijdieren die de hele tijd afgeven op de muur, tachtig viltstiften zonder dop, een enorme berg Duplo, stapels rondslingerende kleurboeken, kapot geroste speelgoedauto’s, kinderkeyboards, incomplete rondslingerende puzzels van Cars én groteske speelgoedkeukens inclusief nepkraantje, plastic pizza’s, tomaten, wortels en druiventrossen. Die uiteraard door het hele huis komen te liggen. Of (ja ik ga nog even door) wat dacht je van een flitsende rode kinderstofzuiger, die als klap op de vuurpijl ook nog eens een écht zuig geluid maakt? Of een heuse kinder BMW waar je drie keer per dag bijna je nek over breekt? Eerlijkheid gebiedt mij overigens te zeggen dat ik die dingen gewoon zélf heb gekocht, bij de tweedehands kinderwinkel in de buurt. Ik vond het qua prijs een mega catch, en mijn oudste speelt alleen maar met dingen die heel écht lijken, dussss.

Oké, dat was heel grappig allemaal, maar wat zijn mijn oplossingen? Waar blijven de tips? Hier komen ze.

1. Misschien moet je er even rustig voor gaan zitten, net als ik toen met de luieremmer, want wellicht is dit een teleurstellende tip. Komt -‘ie: laat het vooral een beetje los. Het perfect opgeruimde en tot in de puntjes doorgedachte interieur waarbij je amper ziet dat er geleefd wordt en/of kinderen wonen houdt geen mensch vol en is bovendien zoooooo 2017. En toen lukte het volgens mij ook al bijna niemand. Ik zeg: vanaf nu zijn real en imperfect heel erg aan de hand in interieurland. Dus, rock on met je troepjes! Laat zien dat er geleefd wordt in je huis.
2. Samengevat is wat mij betreft 2018 het jaar waarin we stellen: ja, er ligt inderdaad een berg speelgoed in de woonkamer, en in die fabuleuze regendouche staan ook vier foeilelijke literflessen babysop. Plus, we hebben een tafel vol vlekken en er heeft zojuist een nogal klein iemand getekend op de muur. Al die dingen hóren nou eenmaal bij De Echte Familieleven. Wel een kleine disclaimer: uiteraard zijn er grenzen en wil het oog ook wat, en zou ik real & imperfect vooral niet verwarren met goor. Ik bedoel, het gaat wat ver om per se de schoonheid in te willen zien van een bessenvlek (of erger) in je zebra tapijt. En ik zeg óók niet dat je nu meteen maar een lelijke bank of tafel moet nemen omdat er ook kinderen rondlopen thuis. Ben je nou helemaal belatafeld!
3. In het verlengde van voorgaande wil ik de trend Wabi Sabi noemen, ofwel: ‘de schoonheid van imperfectie’. In de basis gaat het bij Wabi Sabi weliswaar niet om troep, dat moet gezegd, maar er is een overlap. Het gaat in ieder geval om het omarmen van producten of materialen die – gescheurd of deels kapot – tóch de tand des tijds hebben doorstaan. En dat je daar de schoonheid van inziet, en de mankementen zelfs benadrukt, door bijvoorbeeld de scheuren die in een betonnen of terrazzo vloer zijn ontstaan te repareren met een opvallend messing gietsel. Dus maak je niet druk als er eens kopje of een belachelijk mooie schotel kapotvalt, gewoon weer lijmen die hap.

Voortbordurend op de Wabi Sabi ontwikkeling, fix jezelf een wabi sabi eet- en of salontafel. Ofwel: een tafel van zeer doorleefd hout; soms zijn de planken niet eens recht. Op zo’n tafel maakt een vlekje meer of minder echt niet uit. Je kunt ‘m zelfs al in een gave donkere kleur beitsen, waardoor je nog minder ziet van eventuele kliederpartijen.

4. Investeer ook in een sterke, geïmpregneerde bank van leer zoals de Togo van Ligne Roset of een vintage bank van De Sede. Liefst een bank die bestaat uit verschillende delen (zodat je er handig mee kan schuiven) en zonder harde leuningen: da’s fijn en veilig voor de kinderen en fijn voor jou, want het geeft alle partijen een heerlijk lounge gevoel. De kinderen kunnen er ook heel lekker op spelen. Ondertussen kun je besluiten een beetje mee te gaan met de trends (als je dat wilt) door te wisselen met kleden en kussens.
5. Misschien een open deur, maar let nogmaals echt op met kwetsbare stoffen banken in centrale ruimtes. Twee jaar geleden heb ik heel erg hard getwijfeld of ik een velours bank wilde. Uiteindelijk had ik op het allerlaatste moment de tegenwoordigheid van geest om voor onze bruine Togo bank te kiezen (via de Zwitserse vintage design shop CHDesignFurniture.ch) en daar ben ik nog altijd bizar blij mee. Ik geef toe, ik houd nog steeds very much van een velours bank, maar denk zomaar dat er anders al vijfentwintig vlekken op die bank hadden gezeten. Er gaat namelijk wekelijks melk, chocola, koffie, limonade, knijpfruit, sap en rode wijn over onze Togo heen en nog steeds is het een vlekvrije bank. Moet ik er wel bij zeggen dat de liefde voor velours nooit over is gegaan, en dat ik nu in ons nieuwe huis op onze eigen ‘verdieping’ – we krijgen inderdaad een eigen verdieping – misschien wel een velours romantisch bankje voor twee zet.
6. Maarrr.. je kunt natuurlijk ook gewoon maling hebben aan vlekken. Of vertrouwen op het feit dat je bank geïmpregneerd is. En als er toch iets mis gaat, dan leg je er een kussen overheen, ja toch? Of je werkt met wat toffe kleden – kies voor prints, daar zie je minder op – ter bescherming. Doe wat je niet laten kunt uiteraard.
7. Heeeeeel gek, maar niet iedereen koopt speciaal een nieuwe of andere tafel als er kinderen komen. Dus stel nou dat je al een blitse tafel hebt staan die echt niet naar de menoksie mag, dan koop je een wit damasten tafellaken van hotel kwaliteit. Die kunnen in de kookwas, dus op 60-95 graden. Alle vlekken gaan er dan echt als een haas vandoor. En als je bang bent dat de kinderen aan je tafelkleed trekken, dan zet je ‘m vast met toffe tafelklemmen.
8. Dan nog een heel erg belangrijke tip over het fenomeen De Opbergmand. Ik ben wat opbergmanden betreft door schade en schande wijs geworden, en weet nu: opbergmanden zijn heeeel erg leuk, en heel erg verleidelijk om te kopen, maar de opengewerkte opbergmand of de opbergmand zonder deksel zijn enkel en alleen geschikt voor… bananenplanten, cactussen, goudpalmen of gatenplanten ofzo. En niet voor spullen. Want weet je wat het is met opbergmanden waar je doorheen of in kunt kijken? Juist, je ziet alle troep gewoon nog liggen, met als enige voordeel dat het niet door het hele huis slingert.
9. Als je de ruimte hebt: een aparte speelkamer of speelhoek voor de kinderen is insane relaxt. Wij hebben in ons huis in de Jordaan een aparte speelkamer en ook al past daar niet alles in (het speelgoedkeukentje staat bijvoorbeeld in onze keuken); het is zoo heerlijk dat daar het meeste gewoon uit het zicht ligt. Bovendien heb ik losgelaten dat het in die speelkamer altijd opgeruimd moet zijn. Als het speelgoed ‘s avonds maar een beetje uit mijn face is.
10. Kies een stenen/betonnen (o.i.d.) vloer die je lekker kan soppen! Wij hebben voor ons nieuwe huis in de Houthavens een microcement vloer overwogen (sterk, duurzaam, waterdicht, krasbestendig) en ook een aantal stenen (tegel)vloeren bekeken. Uiteindelijk is – vanwege de passende creatieve uitstraling, vochtbestendigheid en duurzaamheid – bij ons de keus gevallen op terrazzo , uiteraard met vloerverwarming en een aantal kleden hier en daar. Maar wat harde vloeren betreft is er is echt voor ieder wat wils. En je hoeft uiteraard niet je hele begane grond vloer uit te dossen met stenen of terrazzo, alleen de keuken is ook al slim. Ook tof: alleen een stenen vloer pal onder je eettafel. Een voorbeeld zie je hieronder op het Pinterest-bord yaassss. Nou, dat waren de tips voor nu, maar er valt nog zoveel meer te melden. Dus binnenkort deel twee! En deel vooral jouw eigen blitse tips in de comments.
(Visited 1.126 times, 1 visits today)