Potdikke! Pinterest kan behoorlijk killing zijn. Ik bedoel, al die fantastische plaatjes van nog fantastischer huizen; ik kan mezelf er urenlang aan vergapen, terwijl ik weet dat de meeste shizzle nogal onhaalbare kaart is #understatement. Omdat ik geen miljonair ben bijvoorbeeld, of omdat ik heeeeel eerlijk gezegd niet in een riad of een authentiek Italiaans palazzo woon. Maar bovenal omdat ik gewoon lééf in mijn eigen huis en nouja, daardoor nogal wat rommel en troep maak.

Fans! Ik ben dus dag en nacht bezig met het stylingplan van mijn nieuwe huis in de Houthavens. Zoveel is zeker. Dat weten we allemaal. Daar laat ik geen gras over groeien. Daar wind ik geen doekjes om. Daar lusten de honden geen brood van. Daar is het gat van de deur.
Oké dat van die deur sloeg nergens op.

Hoe dan ook, de mensen weten het, tot in alle hoeken en gaten van de stad en Europa (met name Italië) weten ze het. Het kan niemand ontgaan zijn dat ik een nieuw huis aan het inrichten ben. Ik kom overal, ik bel en mail iedereen, ik regel de hele tijd allemaal dingen met allemaal mensen. Je zou kunnen zeggen: iedereen die het toch ontgaan is, is een lul.

Maar eigenlijk gaat dit stukje daar niet over. Er is namelijk een klein probleem en dat is dat ik ten behoeve van de nodige inspiratie nogal wat uren herstel dagen op Pinterest rondhang. En dat er zodoende allemaal Pinterest-interieurs zijn die me de godganse tijd de ogen uitsteken. Waan zin nige interieurs waar ik nogal een beklemmend en verlammend gevoel van krijg. Totaal perfecte, doch enorm onbereikbare interieurs. Interieurs die ik ontzettend graag wil hebben, herstel, MOET hebben anders ga ik dood, maar die ik van ze lang zal ze leven niet zal krijgen omdat ik a.) geen miljonair ben, b.) gewoon eet, drink en rommel maak LEEF in huis c.) lelijke en niet-gestylede hoekjes heb, d.) en bovenal nou eenmaal niet in een oud pakhuis in Antwerpen woon. Of in een authentiek palazzo in Italië met rammend vette mozaïekvloeren op de grond, waardoor je in de basis al een interieurhit in handen hebt.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben geenszins ondankbaar. Ons nieuwbouwpand in de Amsterdamse Houthavens is een paleis in de dop. Het is groot en gaaf en centraal gelegen en we krijgen een steiger aan het water en een tuin van 36m2. (Stop de lach, het tuintje is best groot voor Amsterdamse begrippen.) Ik ben dankbaar. Echt dankbaar voor alles. En een mens moet toch verder. Zo is het ook wel weer. Ik heb ontiegelijk zin in ons nieuwbouwpaleis en laat me gewoon niet kisten. En daarom heb ik besloten dat ik aaalllle Pinterest-interieurs die mij de ogen uitsteken gewoon ga embracen. Met alles wat ik in me heb. In het kader van: if you can’t beat them, join them. Misschien kan ik er op mijn manier toch iets tofs mee doen? Ik weet nog niet precies wat, maar je weet toch, ik ben positief. Ik moet kijken naar de dingen die wél mogelijk zijn. Die wél kunnen. We weten bovendien allemaal dat een fijn interieur heus niet draait om het nabootsen van het perfecte plaatje. Nee. Je eigen huis, je eigen sfeer, dat is waar het om draait bitchez. Dat weten we nu toch wel?! Ik moet gewoon het licht aan het eind van de tunnel zien, mogelijkheden zien en kansen benutten. Wat ik ook doe, ik ga NIET bij de pakken neerzitten. Voor mij geen Pinterestminderwaardigheidscomplex. Zullen we nou krijgen zeg.

Nou, dan zal ik nu laten zien hoe dat proces eruit ziet.

Hierboven (en op de openingsfoto van deze post) zien we Hotel Kasbah Bab Ourika, vlakbij Marrakech. Ik denk dat ik niemand hoef uit te leggen dat een kasbah in Marokko en een nieuwbouwhuis in Amsterdam vrij weinig met elkaar gemeen hebben. Maar, in plaats van bij de pakken neer te gaan zitten zeg ik: veeg jezelf op en kijk eens naar de mogelijkheden. Ik vind de rauwe Marokkaanse sfeer en het kleurgebruik heerlijk, dus misschien is het een goed idee om ergens in huis met met tadelakt te gaan werken? (Een natuurlijk pleistermateriaal op basis van kalk dat in Marokko veel gebruikt wordt.) Of op zijn minst met een Marokkaanse zellige tegel? Food for thought.

Dit hierboven, beste mensen, is een waanzinnig appartement in Rome ontworpen door architect Massimo Adario, compleet met Bulthaup B3 keuken en een waanzinnig toffe palladiana-vloer. Wat een fijn nieuw beeld, echt een feest voor het oog. Het is om gek van te worden. Even serieus, stel je toch voor dat je een oud huis in Rome koopt, en de vloerbedekking eruit haalt, en dat er dan patsboem kijkt u eens mevrouwtje zo’n vloer onder vandaan komt. Dan ben je echt spekkoper!

Geen idee of het zo gegaan is natuurlijk, ik heb gewoon een rijke fantasie.

Hoe dan ook, in plaats van nu huiliehuilie te doen over hoe vet onbereikbaar dit plaatje is enzo, ben ik er even ingedoken en zo’n mozaïekvloer (het heet officieel palladiana) kan zeker gerealiseerd worden. Ook in nieuwbouwwoningen. Moet je wel even een heel erg dikke portemonnee meenemen, en je moet durven. Want het moet heel goed en zeer professioneel gebeuren, anders ziet het er fout en nep uit. Een beetje alsof je restaurantje speelt. Het vraagt bovendien flink wat van de rest van je styling skills. Nu vind ik mezelf op goede dagen ERRRRUG goed in styling maar helaas vrees ik toch dat ik zo’n vloer niet kan pull-offen en daarom blijft het bij kijken kijken niet kopen.

Let op, doorscrollen.

Hoera!! Ik heb een oplossing bedacht. Ik wil dus een terrazzo vloer. Kijk maar eens naar de pins hierboven, waarbij ik jullie vooral wil wijzen op de onderste foto: de vloer in de lobby van mijn lievelingshotel (ik ben er nog nooit geweest maar hey, kniesoor) Hotel Le Pigalle in Parijs. De leren De Sede bank in combinatie met de terrazzovloer is gewoon goud. Dit is voor mij de ultieme droom, een mix van moody rock chic seventies boetiek stijl. En het heeft toch het creatieve, uitgesproken pallazzo achtige van een palladiana vloer. En dus gaan we – let op let op let op- een terrazzo vloer laten leggen in ons nieuwbouwhuis. Waarbij wij dan dus een Togo bank hebben in plaats van een De Sede. Maar dat, beste mensen, zijn uiteraard luxeproblemen. Alles wat ik in deze post bespreek zijn luxeproblemen, dat weet ik natuurlijk selluf ook wel hè? Ik wou het maar even gezegd hebben.

Wordt vervolgd. Heb namelijk nog een post onder de knop met allemaal favoriete Pinterest-interieurs die ik toch nooit zal hebben #fml. Houdt het dan nooit op?